sobota, 14 grudnia 2013

I znów Global Day Of Code Retreat

Kolejny rok mija i kolejny Global Day of Code Retreat już za nami. W tym roku planowałem początkowo uczestniczyć w tym evencie w Wolfsburgu, ale ostatecznie wybrałem Berlin, aby się trochę zorientować, jak wygląda tamtejsza sytuacja projektowa i mieszkaniowa. A CR to zawsze dobra okazja do tego. To już kolejny raz (6ty, jeśli nie licząc jakiś mniejszych, wewnętrznych inicjatyw), kiedy biorę udział w tego typie wydarzeniu, więc widzę jak się ono zmienia w czasie. Rok temu prawie 200 miast na całym świecie organizowało CR, a w tym było 165 lokalizacji. Tendencja więc spadkowa.

Jako że Berlin uchodzi za bardzo Europejskie miasto(o czym wspominałem już kiedyś w poprzedniej relacji), spotkanie było prowadzone po angielsku. Jednak w międzyczasie można było usłyszeć sporo języka niemieckiego, jaki i polskiego:) Zaczęliśmy więc od sortowania uczestników bąbelkowo, aby zorientować się kto jest mocny w TDD, pair programingu, a kto jest kompletnie świeży. No i w ten sposób najlepsi zasiedli do wspólnego stanowiska pracy z kompletnymi świeżakami. Nie ma to jak nauczanie innych:)

W pierwszej sesji dostałem więc niemieckiego studenta, który w javie pisze od święta, studiuje coś tam powiązane z medycyną, a na co dzień klepie w php. Używa do tego Vim’a. Jest on do niego tak przyzwyczajony, że korzysta z ichniejszych skrótów klawiszowych bezpośrednio w Eclipsie. Byłem pod wrażeniem, choć wątpię, aby była to optymalna droga do wykorzystania w pełni możliwości Eclipse’a.

Drugą sesję pokodowałem z przyjacielem Szymonem, z którym wspólnie przyjechałem do Berlina. Pobawiliśmy się trochę Scalą, ale nie szło nam jakoś najlepiej. Na pewno jeszcze sporo czasu trzeba zainwestować w poznawanie tego języka, aby móc z niego swobodnie korzystać. Niestety kiepska pogoda w ostatnim czasie, brak śniegu i gorączka przedświąteczna, nie jest najlepszym czasem do nauki nowych rzeczy. Dlatego kurs na Courserze sobie troszkę odpuściłem:(

Trzecią sesję miałem sposobność spędzić z pewnym Syryjczykiem, który na co dzień jest adminem, ale chciałby robić jakieś przyjemniejsze rzeczy. Ta sesja była dla mnie bardzo wymagająca pod względem komunikacji, ze względu na mój nienajlepszy angielski, ciężki w zrozumieniu angielski partnera i jego trochę słabą wiedzę w zakresie Javy. Myślę, że ziomek się sporo ode mnie nauczył.

Po trzeciej sesji była mała retrospekcja. W grupach 3 osobowych, mieliśmy napisać na kartkach, co się nauczyliśmy i co chcielibyśmy się nauczyć. Kartki przykleiliśmy na szybę i chwilę o tym dyskutowaliśmy.

Później była przerwa obiadowa. Były kanapki, a nie porządny ciepły, pyszny obiad jak to jest w formule tego wydarzenia zapisane. No ale trudno, nie to jest przecież najważniejsze.

Na 4tej sesji znów próbowałem pisać w Scali z innym nowopoznanym kolegą z Wrocławia. Tutaj trochę ciężko było nam dojść do porozumienia, gdyż zmierzaliśmy w innych kierunkach: ja kładłem nacisk na TDD, a kolega na implementację i lukier składniowy, jak to można by lepiej i ładnie zrobić w Scali.

Po czwartej sesji musieliśmy jednak opuścić warsztaty. Podziękowania dla globalnych i kontynentalnych sponsorów wydarzenia, a także dla sponsora w Berlinie: ImmobilienScout24, gdzie odbywał się event. Podziękowania również dla Martina Klose (@martinklose), który jak zwykle stanął na wysokości zadania i dobrze poprowadził kolejny raz to wydarzenie.

A co się zmienia, jeśli chodzi o Code Retreat? W Berlińskiej edycji zastosowano fajny pomysł przy rejestracji. Należało zapłacić 15 Euro, które było później zwracane, gdy uczestnik się pojawił na spotkaniu. Motywowało to ludzi do przychodzenia, gdy już byli zapisani, a gdyby naprawdę coś komuś nagłego wypadło, to strata 15 E jest do przełknięcia. Uważam to za super pomysł.

Ponadto zauważyłem, że osoby bardziej doświadczone w TDD i w formule Code Retreat już nie tak licznie w nim uczestniczą. Może to wynika z braku chęci nauczania innych, lub są już zmęczenie problemem gry w życie? Albo stwierdzają, że już nic nowego nie mogą się nauczyć i wybierają inne, ciekawsze aktywności w tym czasie. Ciężko mi to oceniać, ale wydaje mi się, jakby młodsi niedoświadczeni uczestnicy byli bardziej widoczni na tego typu wydarzeniach. To oznacza, że nadchodzą nowi, pełni zapału i żądzy wiedzy programiści, a więc tym bardziej nie można zostawać z tyłu…